بهای زندگی

ریتم سنگین موزیک داره تیکه تیکت میکنه و دوباره جمع ت میکنه و بهم وصلت میکنه. دستات رو بذار رو صورتت. بازوهات میخاره. همه ی دستت میخاره . پاهات هم میخاره. دینگ دانگ دانگ . میریزه بیرون از صورتت. جوش در آوردی. جالب شده. موهات رو دیگه رو سرت حس نمیکنی. یه کم توهم چاشنیش کن . قفل میشی. باور کن به صورتی که میبینیش توی توهمت. توهم نیست . میپوشی لباست رو . شلوار جین. تیشرت. موزیک دوباره. میری بیرون. دستات رو حس میکنی. بازی با موزیک. بازیش میکنی . هر کسی رو میبینی دلت میسوزه براش. بعضی ها رو بیشتر دوس داری. بعضی ها رو کمتر. نباید قفل کنی. حواست هست.آب سرد. اینا فکرشم آدم رو آروم میکنه. این آشغالا که اسمشون آدمیزاده امروز چه تند راه میرن. وقتی از تو داغ میشی و توی بهار چند تا تیکه لباس کلفت میپوشی یه باد سرد واست حس جالبیه. میگیریش میدی به کل بدن. این از عوارض یبست و سه سالگیه. لجبازی واسه نفهمیدن و میشه حس کرد تو کلت. همه رو میگم. هر کی ماله خودشه .عادت دارن بهم نگاه کنن. با ریتم وحشت درونشون یه خنده تحویلت بدن. دلشون میخواد لهت کنن. حالشون همون لحظه از تو بهم میخوره. وای سوالاشون. این بهم میاد؟ خوب شدم؟ چه کار میکنی؟ اگه سگ میشدن که دیگه حسشون رو همون لحظه میگرفتی. همین الانم میتونن گوشت بدنت رو با دندوناشون بکنن. اما تو قوی تر از اینی. باور داری به کاری که میکنی. میخوای همشون رو بزنی. میخوای نبینیشون. میخوای تنها باشی. اما با یه نفر تنها باشی. داره میاد. داره میاد. استرست رو میگم. اینم مردنیه.